Ο Μπένιαμιν Βέρμπιτς είναι πλέον μέλος της οικογένειας του Παναθηναϊκού και ανυπομονεί να παίξει με την πράσινη φανέλα. Ο Σλοβένος μεσοεπιθετικός μίλησε στο PAO TV για την απόφασή του να έρθει στο Τριφύλλι, τους ανθρώπους με τους οποίους επικοινώνησε προτού επιλέξει τους Πράσινους αλλά και για την κατάσταση που βίωσε στην Ουκρανία όταν ξέσπασε ο πόλεμος.
Μετά από 4,5 χρόνια στην Ντιναμό Κιέβου, μια ομάδα που αγάπησες, τι ήταν εκείνο που σε ώθησε να έρθεις στον Παναθηναϊκό;
Για μένα ένα απ’ τα πιο σημαντικά πράγματα είναι ότι πολλοί άνθρωποι απ’ τον σύλλογο με ήθελαν, μου έδειξαν το πρότζεκτ: ο προπονητής, ο αθλητικός διευθυντής, ο επικεφαλής σκάουτινγκ. Μιλήσαμε με όλους εγώ και ο ατζέντης μου και πραγματικά μου άρεσε το πρότζεκτ.
Ακούγοντας το όνομα Παναθηναϊκός ποιες ήταν οι εικόνες που ήρθαν στο μυαλό σου;
Η πρώτη εικόνα φυσικά είναι το πράσινο χρώμα. Η Ελλάδα, η Αθήνα φυσικά. Απίθανη χώρα, απίθανη πόλη. Όταν πληροφορήθηκα για τον Παναθηναϊκό, όπως προείπα, το πρώτο που σκέφτηκα είναι ότι πρόκειται για ένα μεγάλο όνομα στον αθλητισμό. Είναι μεγάλο όνομα στο ποδόσφαιρο, στο μπάσκετ, ως εκ τούτου μου άρεσε να έρθω σε μια ομάδα που έχει ιστορία και ελπίζω να βοηθήσω την ομάδα να γράψει νέα ιστορία.
Μέχρι πρότινος στον Παναθηναϊκό δεν είχε αγωνιστεί Σλοβένος παίκτης, αλλά ερχόμενος εδώ βρίσκεις στην ομάδα άλλους δύο συμπατριώτες σου. Θα είναι ευκολότερη η προσαρμογή σου;
Σίγουρα, για κάθε ποδοσφαιριστή είναι πολύ σημαντικό πώς θα προσαρμοστεί σε ένα νέο περιβάλλον. Όταν άκουσα ότι ο Άνταμ (Τσέριν) είχε υπογράψει ήδη, μιλήσαμε αρκετά τις τελευταίες δύο εβδομάδες για τον σύλλογο, για τον τρόπο παιχνιδιού, για τις προπονήσεις, για όλα και μου άρεσαν όλα. Μετά όταν υπέγραψε και ο Σπόραρ, ένας απ’ τους καλύτερους φίλους μου, έκανε ακόμη πιο εύκολη την απόφασή μου. Νομίζω ότι αρχίσαμε μια ωραία ιστορία, μια ωραία σλοβένικη ιστορία και ελπίζω να τη συνεχίσουμε με ωραίο τρόπο.
Υπήρξες συμπαίκτης με τον Ζέκα και τον Ματίας Γιόχανσον, ζήτησες τη γνώμη τους προτού επιλέξεις τον Παναθηναϊκό;
Μίλησα περισσότερο με τον Άνταμ αλλά μίλησα και με τον Ματίας Γιόχανσον, με τον οποίο παίξαμε μαζί στη Λέγκια για τρεις μήνες. Μίλησα με τον Ζέκα αρκετά. Ο Ζέκα, βεβαίως, είναι ένας μεγάλος παίκτης στην ιστορία του Παναθηναϊκού. Ήταν αρχηγός, του άρεσε η ομάδα πάρα πολύ και μου είπε ωραία πράγματα. Τον εμπιστεύομαι ως άνθρωπο και ως παίκτη και το να ακούς τόσο ωραία πράγματα από έναν τέτοιο ποδοσφαιριστή το έκανε πιο εύκολο για μένα.
Έχοντας διαγράψει μια σημαντική πορεία στο ποδόσφαιρο τι θεωρείς ότι μπορεί να δώσει ο Μπένιαμιν στον Παναθηναϊκό;
Τι μπορώ να δώσω στην ομάδα; Σίγουρα την εμπειρία μου και την επιθυμία μου να κερδίζω. Δεν θέλω να χάνω ούτε στις προπονήσεις. Και με την ικανότητά μου ως παίκτης θα προσπαθήσω να δείξω όσα περισσότερα μπορώ και θα κάνω τα πάντα για να το δείξω στο γήπεδο.
Βρισκόσουν στην Ουκρανία όταν ξέσπασε ο πόλεμος. Πώς βίωσες αυτή τη δύσκολη κατάσταση;
Όταν άρχισε ο πόλεμος βρισκόμουν στο Κίεβο για 3-4 μέρες. Ήταν ένα πολύ μακρύ ταξίδι μέχρι την επιστροφή στο σπίτι. Φυσικά αυτές δεν είναι τόσο καλές αναμνήσεις αλλά για εκείνο που είμαι χαρούμενος είναι πως η οικογένειά μου είναι ασφαλής κι ότι το ξεπεράσαμε. Νιώθω τον ουκρανικό λαό, όχι όπως νιώθουν εκείνοι, απλά θέλω να τελειώσει σύντομα. Κανείς δεν το θέλει αυτό γιατί οι Ουκρανοί είναι καλοί άνθρωποι και δεν το αξίζουν.