Στην πρώτη του τοποθέτηση ως νέος τεχνικός του Παναθηναϊκού, ο Λάζλο Μπόλονι υποστήριξε ότι «Γνωρίζω τον Παναθηναϊκό εδώ και πολλά χρόνια. Οι αναμνήσεις μου με τον Παναθηναϊκό περνάνε από τον τελικό του Γουέμπλεϊ με τον Φέρεντς Πούσκας. Και πρέπει εδώ να σας πω πως αυτός ο μεγάλος σεβασμός που έχω για τον Παναθηναϊκό, έχοντας περάσει από πολλές ομάδες αλλά και από την Ελλάδα, παραμένει για πάντα. Γνωρίζω πως η λέξη Παναθηναϊκός εμπνέει σεβασμό και αισθήματα που είναι ο πολιτισμός, το πάθος, η ιστορία και πιστέψτε με πως αποτελεί τιμή για μένα να είμαι μπροστά από τις λέξεις που είπα και να έχω την τιμή να εργαστώ στον Παναθηναϊκό».

Έχοντας σπουδάσει ιατρική βλέπετε έναν ασθενή ποια είναι τα συμπτώματα και ποια θεραπεία προτείνετε;

«Εάν παραμείνουμε στον ιατρικό τομέα πρέπει να δούμε από ποια “ασθένεια” πάσχει ο “ασθενής”. Έχω μπροστά μου μέρες πολύ σκληρής δουλειάς γιατί έχω όρεξη και επίσης θέλω σύντομα να διαπιστώσω ποιες είναι οι “ασθένειες” αυτές για να διαγνώσω την “ασθένεια” και να μπορέσω να βρω τα καλύτερα “χάπια”. Ξέρετε ότι ήμουν οδοντίατρος, ίσως να χρειαστούν μερικές “εξαγωγές δοντιών” ή και κάποιες “θεραπείες” και κάποια “εμφυτεύματα”. Όμως γνωρίζω δύο πράγματα. Ότι ο Παναθηναϊκός δεν χρειάζεται “χειρουργικές επεμβάσεις” και ότι η “ιατρική ομάδα” του Παναθηναϊκού είναι ισχυρή και έξυπνη. Και όταν μιλάω για την ιατρική ομάδα εννοώ τη διοίκηση, τους παίκτες και φυσικά τους φιλάθλους».

Θα μπορούσατε να μας πείτε κάτι παραπάνω σχετικά με αυτό που είπατε χθες πως η λύση στο πρόβλημα είναι εκ των έσω;

«Ξέρω ότι οι διάφορες καταστάσεις των μονάδων είναι διαφορετικές. Υπήρξα ποδοσφαιριστής και ξέρω πως ο “εγωισμός” του παίκτη είναι σημαντικός αλλά και η συλλογική προσπάθεια επίσης σημαντική. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο που όλο αλλάζει ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής είναι μια “επιχείρηση”. Και σε κάθε “επιχείρηση” υπάρχουν συμφέροντα. Κανένα συμφέρον δεν μπορεί να είναι σημαντικότερο από το συμφέρον του συλλόγου. Μέσα από τις προπονήσεις και μέσα από την προσπάθεια πρέπει να κάνουμε τη “διάγνωση”. Αν το καταλάβουμε αυτό τότε η ομάδα θα βρει το σωστό δρόμο για να κερδίζει βαθμούς».

Ποιο είναι το δικό σας πλάνο για την ομάδα;

«Ήδη ξεκινάμε με τον “πόλεμο” των συστημάτων 4-4-2, 4-3-3, 4-4-1-1. Δεν μπορώ όμως να σας απαντήσω σε ποιο σύστημα θα σταθεροποιηθούμε. Θα αρχίσω με δύο συστήματα το 4-4-2 και το 4-3-3. Από εκεί και πέρα βεβαίως υπάρχουν οι υποκατηγορίες, αν θα παίξουμε με δύο αμυντικούς, έναν κεντρικό και εν γένει για τη διάταξη. Αν θα παίξουμε με ένα δεκάρι, το 4-4-2 αν θα το παίξουμε με ρόμβο στο κέντρο.

Κάθε σύστημα έχει το πλεονέκτημα του και το μειονέκτημά του. Όμως το σημαντικό είναι να επιστρέψουμε σε πράγματα απλά. Και ακόμα δεν απαντήσαμε αν θα παίξουμε με τρία στόπερ ή με τέσσερις στην άμυνα. Υπάρχουν πολλές επιλογές, βεβαίως παίρνω και τις πληροφορίες μου. Η αρχή μου είναι απ’ οπουδήποτε και αν πέρασα, να τοποθετήσω τους παίκτες στον αγωνιστικό χώρο που ήταν οι καλύτεροι και πιο έτοιμοι. Αυτό με την σκέψη να δω ποιος είναι ο καταλληλότερος εξ αυτών στην καταλληλότερη θέση και βεβαίως αυτή η εργασία απαιτεί δεσμεύσεις και κατανόηση από πλευράς των παικτών και για αυτό υποχρεώνομαι να αμυνθώ λέγοντας πως ναι η τοποθέτηση των παικτών είναι σημαντική δίνοντας όμως πλεονέκτημα στο καλό παιχνίδι και όχι στο σύστημα. Θεωρώ ότι στα επόμενα δύο-τρία ματς θα έχω σαφή απάντηση για εσάς.

Όσο για το θέαμα με το οποίο ικανοποιούμε τον κόσμο, τους δημοσιογράφους, και εμάς εδώ θα δώσω την προτεραιότητα στους βαθμούς. Βεβαίως μου αρέσει να κερδίζω ματς με 3-0 ή με 4-0, όμως αυτό δεν είναι το θέμα. Σέβομαι πολύ και το 1-0 με πολύ ιδρώτα στο τελευταίο λεπτό. Το να υποσχεθώ κάτι δεν αποτελεί μέρος των συνηθειών μου».

Χθες οι Μολό, Μπεκ και Σέχου που δεν υπολογίζονταν έκαναν κανονικά προπόνηση, θα τους αξιολογήσετε;

«Για τους τρεις παίκτες που είπατε, είστε συμπαθής, γιατί η δική μου λίστα είναι μεγαλύτερη. Υπάρχει μια λίστα ποδοσφαιριστών που δεν ήταν στην προτεραιότητα των προπονητών. Ξέρω ότι ο πυρήνας μας είναι ευρύς και πρέπει να σκεφτούμε πως το να έχεις τις ίδιες απαιτήσεις από 30 παίκτες είναι δύσκολο. Γιατί αυτό σημαίνει πως κάνω τη δουλειά μου κατά 75%. Άρα όσον αφορά τη διάγνωση συνεχίζω να δουλεύω σκληρά όχι μόνο για τους τρεις παίκτες που είπατε αλλά για όλους.

Να ανοίξω μια μικρή παρένθεση και να σας πω πως ο Μολό υπήρξε παίκτης μου στη Μονακό. Χθες το βράδυ, γύρω στις 10, συζητήσαμε για μια λύση οπότε σκεφτήκαμε τον τρόπο με τον οποίο θα δώσουμε χρόνο παιχνιδιού για να δούμε τους παίκτες σε αγωνιστικό ρυθμό και όχι μόνο στις προπονήσεις. Δεν καταδικάζω κανέναν από τους παίκτες της ομάδας και θα κάνω το παν για να τους γνωρίσω όλους. Μετά υπάρχει το άλλο πρόβλημα και εκεί μπαίνω στη θέση των παικτών ένας νέος ποδοσφαιριστής των 20 ετών και μιλάω γενικά, που αποτελεί μέρος μια καινούργιας επιχείρησης, θέλει να αξιολογηθεί και να αναδειχθεί. Αν αποτελέσει την τρίτη ή τέταρτη επιλογή για τον Παναθηναϊκό δεν θα μπορέσει να δείξει τι ξέρει.

Το ίδιο ισχύει και για έναν παίκτη 30 ή 32 ετών που επίσης θέλει να δείξει. Και αν μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα δεν έχει μπορέσει να αναδειχθεί στον Παναθηναϊκό θα πρέπει να βάλει τον πήχη χαμηλά. Ξέρω ότι οι εφημερίδες σας βρίσκονται μέσα στα αποδυτήρια και οι παίκτες τις διαβάζουν οπότε δεν θέλω να περάσω λάθος το μήνυμα.

Δεν διώχνω κανέναν παίκτη και δεν έχω δικαίωμα να το κάνω. Αλλά και εγώ αν δεν μπορώ να γίνω προπονητής της Μπαρτσελόνα πρέπει να βάλω τον πήχη χαμηλά να πάω σε μια ομάδα Β’ Εθνικής και να δείξω τι μπορώ να κάνω».

Θα έχετε άλλους βοηθούς στην ομάδα;

«Χθες είχα μια ευχάριστη έκπληξη που έβγαλε λίγο από το άγχος μου γιατί πιστέψτε με και εμείς είμαστε στρεσαρισμένοι. Τα μέλη που ήταν ήδη στην ομάδα μου έδωσαν καλή εντύπωση. Εγώ θα ήθελα να περιτριγυρίζομαι από νέους Έλληνες προπονητές οι οποίοι αν είναι δυνατόν θα ήθελα να προέρχονται από την οικογένεια του Παναθηναϊκού. Ίσως τις επόμενες ώρες έρθει κάποιος από το εξωτερικό αλλά επειδή οι αποφάσεις πλάθονται ας περιμένουμε λίγες ώρες ακόμα. Σας παρακαλώ να σημειώσετε την κατευθυντήρια ιδέα. Θέλω να περιτριγυρίζομαι από νέους Έλληνες προπονητές ή δυνατόν από την οικογένεια του Παναθηναϊκού».

Πόσο σας αγχώνει το γεγονός πως την ομάδα την έχει σχεδιάσει κάποιος άλλος και υπάρχει έντονο το ισπανικό στοιχείο;

«Ξέρουμε ότι η ομάδα δημιουργήθηκε από κάποιον άλλο και υπήρχε ένα πρόβλημα και αυτό φανερώνει η παρουσία μου εδώ. Γιατί αν ο Παναθηναϊκός είχε κερδίσει 9 βαθμούς δεν θα ήμουν εδώ. Είναι 7 οι Ισπανοί ποδοσφαιριστές και είναι ενδιαφέρον αυτό. Ήδη έχω αγοράσει λεξικά για να μάθουμε Ισπανικά (σ.σ. γελώντας). Ίσως βρούμε και κάποιον καθηγητή για να μας κάνει ισπανικά. Είναι όμως γεγονός πως οι Ισπανοί είναι περισσότεροι από τους Έλληνες. Εγώ όμως είμαι ένας προπονητής Ευρωπαίος. Δεν με νοιάζει αν έχουμε Ισπανούς, Πορτογάλους, Έλληνες ή Τούρκους. Με νοιάζει ο παίκτης να είναι καλός, να αποδίδει καλά και να σκοράρει. Δεν έχει σημασία από που έρχεται, ποια είναι η καταγωγή του ή το ύψος του. Αρκεί να είναι καλός και αποτελεσματικός».

Στις πρόσφατες δουλειές σας στην Αντβέρπ και στην Γκενκ επιλέξατε να παίξετε ένα ποδόσφαιρο συντηρητικό, είναι κάτι που έχετε στο μυαλό σας και για τον Παναθηναϊκό;

«Αναφέρατε τη λέξη συντηρητικό, δεν καταλαβαίνω τι εννοείτε με αυτό. Επιστρέψτε μου να σας διηγηθώ μια ιστορία. Όταν ήταν να πάρω το δίπλωμα μου ήμουν στην Γαλλία και τότε η επανάσταση ήταν πως δεν παίζουμε με λίμπερο αλλά με τέσσερις στην ευθεία, δεν παίζουμε με man to man αλλά με ζώνη. Μέρα – νύχτα ακούγαμε αυτό και ακόμα τότε υπήρχε το περίφημο Κύπελλο Κυπελλούχων και ο τελικός θα γινόταν στο Παρίσι. Όλοι οι μαθητές εκείνης της χρονιάς πήγαμε και είδαμε το ματς της Πάρμα με την Ίντερ. Και η Πάρμα έπαιζε ένα εξαιρετικό ποδόσφαιρο όπως μας έλεγαν χωρίς λίμπερο και με τέσσερις στην ευθεία και εξεπλάγην βλέποντας την Ίντερ να παίζει με παραδοσιακό τρόπο με λίμπερο και man to man. Tο τελικό αποτέλεσμα ήταν 3-0 υπέρ της Ίντερ. Άρα το παραδοσιακό στυλ κυριάρχησε.

Μια εβδομάδα αργότερα το Σαμπιονά το κέρδισε η Οσέρ με τον Γκι Ρού που έπαιζε επίσης με παραδοσιακό τρόπο και αυτός τους οδήγησε στο πρωτάθλημα της Γαλλίας. Ίσως να μακρηγόρησα με αυτή την ιστορία και κάποιοι να με ρωτήσετε που κρύβεται η αλήθεια. Αυτό ακριβώς θα σας ρωτήσω και εγώ. Εγώ θα κοιτάξω να κάνω το μάξιμουμ και να βρω τον καλύτερο συμβιβασμό ώστε να γυρίσει η ομάδα σε έναν καλό δρόμο. Ζω, κοιμάμαι και ξυπνάω με το πως θα κάνω το καλύτερο για την ομάδα. Πως θα βρω τον καλύτερο συνδυασμό. Αυτό είναι το πρόβλημα με το οποίο κοιμάμαι και ξυπνάω».

Τι θα θεωρήσετε επιτυχία για εσάς στο τέλος της σεζόν;

«Συνήθως και αυτή η συνήθεια διαρκεί πολλά χρόνια, ντριμπλάρω αυτή την ερώτηση δίνοντας μια απάντηση πιο γενική. Για μένα η μεγάλη ικανοποίηση όταν επιστρέφω σπίτι είναι να κοιτάξω τον καθρέφτη και να πω “σήμερα είσαι ικανός τα έδωσες όλα για την ομάδα”. Χθες όταν επέστρεψα στο ξενοδοχείο ήμουν περήφανος για τη δουλειά που κάναμε. Δεν θα σας ντριμπλάρω. όμως. Ξέρω ποιος είναι ο σκληρός πυρήνας με τη μεγαλύτερη αξία στην ομάδα. Δίπλα από αυτόν τον πυρήνα θα είναι σημαντικό και χρήσιμο αν με την έμπνευση και τη δουλειά βρω ακόμη τρεις παίκτες υψηλής ποιότητας για την επόμενη σεζόν.

Αν μπορέσουμε να μπούμε στα playoffs θα είναι και αυτό ένα βήμα μπροστά. Αυτό θα σημαίνει πως βγήκαμε από την ενοχλητική κατάσταση και λέω ενοχλητική για εμάς, τον κόσμο του Παναθηναϊκού, το σταφ. Άρα θα κάνουμε τα πάντα για να φέρουμε το σύλλογο εκεί που του αρμόζει. Αυτό θα αποτελέσει το πρώτο βήμα και το δεύτερο είναι να συνεχίσουμε να έχουμε τη δύναμη και το κουράγιο κοιτώντας την επόμενη σεζόν».

Μιλήσατε για τρεις ποδοσφαιριστές, εννοείτε παίκτες που είναι στο ρόστερ νεαρούς ή που θα αποκτηθούν;

«Θα προτιμούσα παίκτες που ήδη βρίσκονται εδώ γιατί αυτούς μπορούμε να τους ελέγξουμε καλύτερα και μας κοστίζουν λιγότερο. Όμως δεν μπορώ να είμαι υποκριτής και να μην σας πω ότι δεν μας ενδιαφέρει τι συμβαίνει στο εξωτερικό».

Έχετε αναδείξει αρκετούς νεαρούς παίκτες όπως ο Ρονάλντο και ο Βαράν. Έχετε σαν προτεραιότητα να κοιτάξετε και το κομμάτι των Ακαδημιών;

«Μιλήσαμε εις μάκρος με τους διοικούντες της ομάδας ώστε να αξιολογήσουμε την εργασία που γίνεται στις Ακαδημίες. Δεν μπορώ να σας τα αναφέρω όλα αλλά ξέρω πως υπάρχουν παίκτες που είναι στον προθάλαμο της πρώτης ομάδας και ο στόχος μας είναι να φέρουμε τους ποδοσφαιριστές αυτούς σε διαδικασία εξετάσεων για να τους αξιολογήσουμε καλύτερα και να τους ωθήσουμε να αναλάβουν μεγαλύτερες ευθύνες.

Έχουμε το πλάνο για αυτό, πλάνο που περνάει από επιπλέον εξετάσεις, προπονήσεις αλλά και φιλικούς αγώνες. Μην ξαφνιαστείτε αν δείτε να μετέχουν στην προπόνηση 16 παίκτες και 10 εξ αυτών μετέχουν και σε ένα παιχνίδι. Ώστε να δώσουμε ευκαιρία σε παίκτες να αναρρώσουν, για όσους δεν είχαν αρκετό χρόνο συμμετοχής και για όσους είναι κάτω των 18 ή των 17. Μιλήσατε για δύο παίκτες. Δεν έχει σημασία είχα τη χαρά να έχω καμία δεκαριά νεαρούς ποδοσφαιριστές και στατιστικά παίκτες που όταν ήταν 17-18 έδειξαν πως έχουν θέληση και πυγμή. Και μιλάμε για νέους 22-23 ετών και απορώ εγώ αν σε αυτή την ηλικία είσαι νέος. Ο Σταφυλίδης ήταν 18-19 όταν έπαιξε τον περίφημο αγώνα του κόντρα στην Τότεναμ άρα να μην ξαφνιαστείτε αν σε κάποιους αγώνες δείτε κάποιον νέο”.

Εμπεριστατωμένη άποψη για εσάς έχουμε από την παρουσία σας στον ΠΑΟΚ, τι έχει αλλάξει σε εσάς από εκείνα τα χρόνια;

«Αυτό που άλλαξε από τότε στον ΠΑΟΚ είναι η έλευση του κ. Σαββίδη. Είχα την τύχη να δουλέψω σε έναν άλλο μεγάλο σύλλογο της Ελλάδας και την τύχη να συναντήσω ανθρώπους υψηλού επιπέδου και αναφέρομαι στους κ. Ζαγοράκη, Βρύζα, Γκαγκάτση και με κάποιους εξαιρετικούς παίκτες όπως οι Σαλπιγγίδης, Γκαρσία, Βιεϊρινια, Σταφυλίδης. Εκεί κάναμε δύο εξαιρετικά πράγματα. Σε διεθνές επίπεδο μπορέσαμε να αναδείξουμε και τον ΠΑΟΚ και το ελληνικό ποδόσφαιρο με καλές εμφανίσεις. Η δεύτερη επιτυχία ήταν ότι αν και δεν υπήρχε ο κ. Σαββίδης, μπορέσαμε να σώσουμε το σύλλογο παρά την αγωνία που είχαμε. Και μάλιστα βρέθηκα υποχρεωμένος να αποδεχτώ την πώληση καλών παικτών όπως οι Κοντρέρας και Βιεϊρίνια για να μπορέσει ο σύλλογος να πάρει οξυγόνο. Άρα θεωρώ πως ήδη ότι κρατήσαμε τον ΠΑΟΚ ήταν επιτυχία και ήρθε ένας νέος πρόεδρος. Δεν άλλαξε μόνο ο ΠΑΟΚ αλλά και εγώ. Για παράδειγμα δείτε τα μαλλιά μου (σ.σ. γελώντας). Όμως στη διάρκεια αυτής της απουσίας προσπάθησα να προοδεύσω. Υπάρχουν όμως και πράγματα που δεν αλλάζουν. Όπως ότι ο καλύτερος φίλος του προπονητής είναι το αποτέλεσμα που φέρνει. Αν με ρωτάτε για το τώρα υπάρχει μια νέα γενιά αλλά εγώ θεωρώ ότι είμαι αρκετά έξυπνος για να ανταπεξέλθω.

Εδώ θέλω να επισημάνω ότι το θέμα επικοινωνία δεν ήταν ποτέ το δυνατό μου σημείο. Και βεβαίως ο τρόπος που βλέπω τα παιχνίδια, που συνομιλώ με τους παίκτες δεν άλλαξαν τον χαρακτήρα μου. Συνεχίζω με τον ίδιο τρόπο για να έχω επιτυχίες».

Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που σας έκανε εντύπωση βλέποντας τα ματς του Παναθηναϊκού;

«Δεν θέλω να μπω σε ανάλυση αλλά με σόκαρε η έλλειψη αυτοπεποίθησης και εμπιστοσύνης»